Współczynnik K jest stosowany przy obliczaniu charakterystycznej wytrzymałości muru na ściskanie. Jego stałą wartość określa norma (Eurokod 6). W odpowiedzi na poparty badaniami naukowymi wniosek Stowarzyszenia „Białe murowanie” wartość współczynnika K dla silikatów Grupy 1 i zaprawy do cienkich spoin została podwyższona i wynosi obecnie 0,6. Zmiana w Załączniku krajowym do PN-EN 1996-1-1+A1:2013-05 w Tabeli NA.5 została wprowadzona poprawką Ap2:2014-09 i opublikowana 26 września 2014 r.

Zasadność inicjatywy Stowarzyszenia pokazały badania „Kompleksowe badania murów z elementów silikatowych”, przeprowadzone w Katedrze Konstrukcji Budowlanych Politechniki Śląskiej. Autorzy badań rekomendowali dokonanie zmiany w dokumencie normalizacyjnym, ponieważ obowiązująca dotychczas wartość współczynnika K (0,55) okazała się niższa niż najniższa wartość współczynnika wyliczona na podstawie danych uzyskanych z pomiarów. Ponadto, poprzednia wartość współczynnika K należała do najniższych w Europie, co dodatkowo przemawiało za empirycznym sprawdzeniem jej adekwatności.

Jak podkreślają naukowcy, zmiana ma największe znaczenie dla konstruktorów, którzy zyskają większe możliwości w projektowaniu. Podwyższenie wartości współczynnika K dla silikatów pozwoli na bardziej optymalne projektowanie ścian wapienno-piaskowych pod względem niezawodności i bezpieczeństwa, a także ekonomii wznoszenia konstrukcji. Na początku grudnia z inicjatywy Stowarzyszenia „Białe murowanie” odbędzie się spotkanie dla konstruktorów budowlanych pt. „Projektowanie i wykonawstwo konstrukcji murowych z silikatów”. Prelegentem będzie dr hab. Łukasz Drobiec, jeden z autorów badań „Kompleksowe badania murów z elementów silikatowych”.